Author: jasperklewer

Na twee jaar dromen, plannen, tekenen, zweten, wakker liggen, puzzelen, regelen, advies vragen, uitzoeken, nabellen, kiezen, laten, overpeinzen, overzien en sjouwen, zijn we vanaf vandaag officieel verhuisd!

Ons droomhuis is voldoende gereed om er te kunnen slapen.

Twee jaar geleden waren we op reis in Japan en hakten we de knoop door om een huis te bouwen op Kubuseiland.

Op de Eigen Huis beurs kwamen we een aantal architecten tegen, waar Droomhuisfabriek, de studio van Age en Tjibbe, de beste indruk gaven.

Er volgden sparringssessies waarin onze ideeën vertaald werden naar ruimtes en plattegronden. Binnen koken, buiten eten. Het water beleven. Slim gebruiken maken van de zon. Thuiswerken in verbinding met het huis. Doorkijkjes en vides. Duurzaamheid en groene energie.

Age kwam met het concept van het hoekje als architectonische knipoog. En met de trappen centraal in de ruimte als route architecturale. En met het bizar hoge raam.

Met de gemeente was het soms worstelen. De projectleider Edwin was erg goed en heeft ons goed geholpen door het hele proces. Met de welstand was het lastiger, omdat het niet helder was aan welke eisen de woning moest voldoen om goedkeuring te krijgen. Het ontwerp werd meerdere malen om onduidelijke redenen afgekeurd, maar uiteindelijk kwam er groen licht. Ook tijdens de uitvoering gaf de gemeente goede suggesties en ondersteuning.

Het vinden van een aannemer was midden 2017 al lastig. Inmiddels is het onmogelijk. Aannemer Damsteegt was een schot in de roos. Een zeer degelijke partij met echte vakmensen. Het is indrukwekkend wat die mannen voor elkaar krijgen. De communicatie is zeer helder en ze denken altijd mee. We zijn erg blij met Gertjan de grote baas, Alex de alleskunner, Hugo de bouwer en Peter de stenenplakker (hij kan veel meer dan dat hoor, maar we hebben gewoon veel stenen om te plakken).

Van binnen ziet ons huis er prachtig uit en dat is te danken aan Arno Weergang, de Meesterschilder. Hij heeft de gipsplaten wanden en plafonds omgetoverd tot een echte designwoning. Ook heeft hij het prutswerk van de stukadoor hersteld waardoor we nu een prachtige afwerking hebben.

Vandaag hebben de sterke mannen van Van Beek ons huis in Houten leeg gesjouwd en alles zonder krasjes bezorgd in de kubus. Vakmannen.

Nu proosten we met een glaasje op onze eerste nacht in ons nieuwe huis!

Sinds de oplevering zijn we razenddruk met klussen. Niet alleen wij, maar ook de aannemer die nog allerlei dingen afmaakt en fixt, plus de partijen die voor ons het huis verder afmaken.

De meesterschilder Arno is bezig met de laatste lagen verf in de laatste ruimtes. Het ziet er superstrak uit.

Overal zijn de vloeren geegaliseerd. Op de eerste en tweede verdieping zijn de vloeren gelegd. We moeten nog weken wachten op de begane grondvloer, want die kan pas gelegd worden als de schuifpui vervangen wordt en daar zit een flinke levertijd op.

In de badkamer is de inloopdouche betegeld en staat de glaswand.

De stukadoor heeft er een bende van gemaakt en dat is daarna weer gerepareerd en schoongemaakt.

We hebben de spotjes geplaatst, de wc geïnstalleerd en we zijn begonnen met de doucheapparatuur. Er bleek van alles mis te zijn met het inbouwreservoir beneden, dus daar moet een en ander opnieuw worden gedaan.

Vandaag is ook de keuken voor de helft geplaatst. Ze dachten een dag nodig te hebben, maar dat is te optimistisch. De dag na de verhuizing komen ze terug om het af te maken.

Ondertussen racen we heen en weer tussen Houten en Utrecht en nemen steeds een stel dozen mee. Zo verhuizen we vanzelf al de helft van de spullen.

Woensdag is de verhuisdag, dan komt Van Beek verhuizingen de grote spullen verhuizen. De dag erna maken we het oude huis schoon en dragen we het over aan de volgende bewoners.

De komende dagen hebben we dus nog een boel te doen!

Ons huis is opgeleverd! Hoera! Hoera! Hoera!

Na twee jaar voorbereiden en na ruim zes maanden bouwen is het huis nu officieel van ons. Vanochtend hebben we de oplevering gehad, samen met de architect, aannemer en adviseur van VEH. We zijn in detail door het hele huis gegaan om de opleverpunten te noteren.

Vanwege de vorst en de storm was er wat vertraging ontstaan, maar dat is niet van onze invloed op de geplande verhuisdatum van 25 april. Wel moeten er nog heel wat dingen afgemaakt worden, zoals de afwerking van de gevel en de schuifpuien. In totaal 59 puntjes, dus genoeg om nog te doen.

Zelf gaan we nu aan de slag met schoonmaken, vloeren, muren, keuken, badkamer en verlichting. En dan verhuizen!

Vandaag (en zelfs gisteren op Tweede Paasdag) wordt er nog hard gewerkt door de aannemer, want morgen, 4 april, is de oplevering! Op 17 september 2017 (onze trouwdag, hoe symbolisch!) waren ze begonnen en zes-en-een-halve maand laten zijn ze klaar. Best snel, toch?

Er zijn nog wel een paar zaken die afgerond moeten worden, maar het werk is voldoende gevorderd om door te gaan met installatie van keuken, badkamer, vloeren en muren, zodat we op 25 april kunnen verhuizen.

Aan de buitenkant is de gevel nog niet helemaal gereed, zo zijn door de vorst het plakken van de steenstrips vertraagd en moeten de metalen platen nog afgewerkt worden. Ook waren door de januaristorm de schuifpuien beschadigd en die moeten nog gefixt worden. En verder zullen er nog wel een hoop opleverpuntjes zijn.

Dat wordt een spannende dag dus morgen!

We naderen de eindstreep, de steigers zijn al weggehaald. Kijk eens hoe ons huisje blinkt in de zon!

Op het hoekje komen ook dezelfde aluminium platen, maar nu is nog de dakbedekking zichtbaar die eronder zit.

De witte muren worden beplakt met rode steenstrips. Vanwege de vorst is dat uitgesteld. Ook het aanleggen van het riool en de definitieve elektra-aansluitingen is uitgesteld. De opleveringsdatum wordt waarschijnlijk wat later dan 15 maart.

De buren hebben alvast de wimpel in top gehesen.

En ze doen een zonnebril op als ze naar onze blinkende zijmuur kijken. Op de hoeken komen nog profielen. Nu kan je nog achter de buitenschil kijken.

Binnen is de boel al gestuct. We kijken hier vanaf de zolder naar de thuiswerkplek bij het hoekraam. Dat is onder het hoekje.

Negen meter lager kijkt Tina omhoog. Hier komt de trap van de eerste naar de tweede verdieping.

Vanuit de thuiswerkplek kan je via de slaapkamer diagonaal door het huis kijken en zie je net de takken van de moeraseik. Dat gat in de slaapkamer wordt gevuld met een glazen wand en daar komen grote metalen jaloezieën, Luxaflex.

Bling bling!

Het gaat snel! Wat nieuwe foto’s om te delen.

Uitzicht vanuit de woonkamer naar het water. In de schuifpui zitten nog de panelen die door de storm beschadigd zijn, die worden later vervangen.

De andere pui kijkt uit op de tuin en daarboven begint het grote raam in de vide.

De werkhoek, vlak voor het hoekraam erin ging. We zitten dan onder het schuine dak te werken. Nu kijken we nog naar de vrije kavels, maar daar komen nog huizen.

Het grote raam is echt heel groot! Dat wordt nog een mooie klus met ramen lappen.

De vorm is nu mooi te zien. Een deel van de steiger is weg om de gevelplaten te plaatsen. Alles wat zwart is wordt metaal, en wat wit is wordt rode baksteen.

De regenpijpen komen achter de gevelplaten.

Aan de waterzijde zitten de platen er al op. Nu de bakstenen nog.

Zometeen hebben Irene en Robert nieuwe buren!

Weer een mijlpaaltje!

Sinds kort hebben we een brievenbus, met dank aan de buren die hem niet meer gebruiken. We kunnen dus post ontvangen!

En vandaag hebben we het eerste poststuk eruit gevist: een kaartje van mijn ouders.

Het hoogste punt is bereikt en het dak zit erop! Weer een mijlpaal bereikt! We zien nu echt hoe groot ons huis wordt en het hoekje is goed zichtbaar.

De buitenkant ziet er nu nog zwart uit, want dat is de folie van de dragende muren. Later komt hier nog de beplating en steenstrips tegenaan.

Op het dak ligt inmiddels ook bitumen, deze foto is nog van daarvoor. Negen meter voelt ineens behoorlijk hoog.

Dit is het dakluik, om eens in de zoveel tijd de zonnepanelen schoon te kunnen maken.

Binnen kan er nu lekker doorgewerkt worden. De ruimtes worden al zichtbaar door de binnenwanden.

Respect voor de bouwers dat ze in dit weer hard doorwerken!

Vandaag werden de wanden van de bovenste verdieping geplaatst. Het waait behoorlijk, dus het is nog een uitdaging om de panelen op z’n plek te krijgen. De wandpanelen zijn een stuk lichter dan een stenen muur en daarom vatbaar voor de wind. Maar ze zijn toch nog zo’n 600kg per stuk.

Voordat hij definitief op de goede plek staat, wordt de vloer en rand van lijm of kit voorzien. Daarna is het een kwestie van op zijn plek tikken:

Van een afstandje kan je goed zien hoe het gaat:

Vanuit de vide omhoog gezien, hier komt later de trap naar de bovenste verdieping:

Dit is het hoekraam van de werkruimte. Het plafond is tijdelijk, als het af is zal je hier het schuine dak zien:

Vanuit de werkhoek gezien naar de slaapkamer:

Panorama van de zolderverdieping. In de filmpjes hierboven worden panelen aan de linkerkant erbij geplaatst.

Vrijdag bereiken we het hoogste punt!

Elke week komt er een verdieping bij!

De verdiepingsvloer laat zien waar de trap komt (links) en de vide met trap naar de bovenste verdieping (rechts).

Begane grond. Vanuit de keuken gezien richting tuin en voordeur.

Wanden van de eerste verdieping worden geplaatst.

Hier links zie je al de contouren van het schuine dak en het hoekraam eronder.

Volgende week de tweede verdieping en dan is het hoogste punt bereikt!